Het is zover. Iedereen mag 1 warme en 1 koude kledingset meenemen, toiletspullen, 1 boek (en wat tijdschriften) en telefoon. In de fietstassen gaat de picknick en wat fruit en natuurlijk de fietskaarten. Om half 10 vertrekken wij. Iedereen vol goede moed en met veel zin. Wij zijn zelf een beetje onzeker: zouden de meiden dit echt goed doen?

Via het wijkse pont vertrekken we richting het zuiden. De route in de Betuwe is geweldig mooi. De fietsknooppunten werken geweldig en de routes die je hier fietst zijn echt mooi en rustig. Na een eerste stop voor wat fruit, worden in Zaltbommel de ijscoupes besteld. Daar gaan we niet vol van zitten en we rijden even 100 meter verder richting de Waal om daar te picknicken op het strand. Zo aan het water met niets dat moet, voelt heerlijk ontspannen. Maar we hebben er nog zin in en zetten onze fietsen in beweging richting 's-Hertogenbosch. Om half 3 zijn we daar en om half 4 hebben we een hotelkamer midden in de stad. Met ook nog een geweldig fietspromotiesysteem tegenover het hotel: gratis overdekte en bewaakte fietsenstalling! Laat de auto maar thuis...

Uiteraard wordt er eerst geslapen! En dan richting de Korte Putstraat. Nu is het daar altijd druk, maar er is ook nog een muziekfestival gaande (festival van het levenslied - niet echt onze smaak), dus de restaurantjes zitten helemaal vol. We hebben even het gevoel dat we in plaats van door een straat door een restaurant lopen. Zo dicht zitten de tafels op elkaar en op de straat. We nemen plaats daar waar ruimte is. Dat is niet de beste zet van vandaag. De gerechten zijn prijzig, de menu's zijn niet speciaal voor kinderen en de hoeveelheid is weinig. En als het dan bijzonder zou smaken....maar dat dus ook niet. We lopen via het marktplein, met veel politie (te paard) en troep op de grond, richting de Mac voor een toetje.

We lopen nog een rondje, drinken nog wat op een terrasje, halen herinneringen op (Peter kan dit beter, dan Ans), maar dan is de koek op. Het wordt tijd om te slapen. En dat mag natuurlijk. Na 53 km te hebben gefietst zijn de meiden nog helemaal vrolijk en hebben we totaal geen gezeur van ze gehoord. Sterker nog, we zien en horen alleen maar vrolijke gezichten en trotse verhalen!

De kermis lonkt - 11 juli 2011

We hebben niet allemaal heerlijk geslapen, wat kunnen sommige slaapbanken kraken, maar hebben wel een goed ontbijt achter de kiezen. En om half 10 stappen we op de fiets. Weer vol moed en met goede zin.

We rijden eerst een stuk zo direct mogelijk in de richting van Bergeijk; dat betekent dus een stuk langs de snelweg. Vanaf Boxtel stappen we weer over op fietsknooppunten. Deze routes zijn wel mooi, maar niet zo mooi als die van gisteren. Het is hier drukker en minder uitgestrekt of het voelt zo? De fietsknooppunten-routes gaan steeds meer langs de 'doorgaande wegen', hoe zuidelijker we komen. We genieten echter volop. We maken weer de nodige en leuke stops en lunchen bij de lokale snackbar in Oostelbeers; dan moet je dus naar Middelbeers! Als we bijna onze bestemming hebben bereikt vinden we dat wel weer een ijsje hebben verdiend in Eersel. Na deze smakelijke stop stappen we op de fiets voor het laatste deel van onze route van vandaag. Moe maar helemaal voldaan en tevreden stappen we om half 4 van onze fiets. We hebben vandaag 46 km gefietst en weer hebben de meiden goed doorgefietst en veel lol gemaakt tijdens het fietsen. Er zijn veel spelletjes gedaan onderweg en eigenlijk zijn de ouders wel blij dat we onze bestemming hebben bereikt!

Na het avondeten gaan we naar de kermis. Samen met nicht Lynn zijn de meiden de hele avond aan het rondrennen op de kermis. De ouders zitten ondertussen op het terras! Niet verkeerd op vakantie, toch?

Rustdag - 12 juli 2011

Vandaag hebben we een rustdag. We worden lekker verwend door opa en oma en de kinderen genieten ook nog eens van de kermis. Omdat de weersvoorspellingen niet zo best zijn, besluiten we nu alvast nog een dag langer hier te blijven. Voor donderdag zijn de verwachtingen ook niet zo best, maar beter dan die van morgen. En gelukkig hadden we al bedacht dat we de terugweg een stuk met de trein zouden doen. Wellicht kunnen we de buien een beetje ontlopen?

Fietszeilen met poncho - 14 juli 2011

Dit keer worden de tassen ingepakt in vuilniszakken. De rugzakken krijgen hun eigen beschermhoes en wij zorgen dat de poncho's voor het grijpen liggen. De terugreis kan beginnen.

Omdat de weersverwachtingen echt nog slecht zijn, voor fietsers, besluiten we de trein voor een groter stuk te pakken en dan in 1 keer door te fietsen tot thuis. Halverwege Eindhoven pakken we de poncho uit de fietstas. Achteraf bleek het maar om een paar druppels te gaan en stappen we nog droog in de trein. Van ongeveer 11 uur tot half 1 zitten we in de trein. De meiden warmen zich op een tussenstation op aan warme chocolademelk; de wind maakte ze toch wat koud, en leven daarna heerlijk op. En dan stappen we uit in Houten...

We zien regen en wind! Eerst maar snel ergens een lunch nuttigen. Tijdens de lunch zitten we aan een tafel/bar die tegen het raam staat en kijken we allen recht naar buiten. We laten de lunch nog maar eens extra goed smaken. Een beetje onzeker bereiden we de meiden voor op het laatste deel van onze tocht: 'we worden nat, we krijgen veel wind (hopelijk van achteren) en we zullen het koud gaan krijgen. Maar als we thuis zijn, kun je in een warm bad.' Het blijkt te helpen, want de meiden stappen zingend en swingend op de fiets. En dat houdt ruim een kwartier aan! Daarna hebben we een kwartier alleen maar vrolijke, schreeuwende verhalen; je moet iets om elkaar te verstaan. Dan nog een kwartier fietszeilen met poncho en dan trekt de kou langzaam omhoog. Nu worden de meiden wat stiller. Maar nog steeds geen klagen! De meiden snappen dat we bijna thuis zijn en dat zeuren niet helpt. Ze hebben het koud, maar denken aan een warm bad. SUPERMEIDEN!

Rond half 3 zijn we thuis; 36 km verder; totale fietsvakantie 135 km. De meiden pakken het eerste bad terwijl wij de natte spullen uithangen en opbergen. En als daarna ook wij hebben gedouched, zitten we samen, in pyama, lekker warm op de bank. De ouders denken alvast aan volgend jaar. Dit smaakt naar meer...